انسان تا وقتی زنده است مرتکب اشتباه می شود! اما انسان موفق فردیست که از اشتباهات گذشته درس گرفته و در آینده حداقل آنها را تکرار نکند. در زمینه تعاملات اجتماعی در کشور ما، روابط قدری پیچیده تر از کشورهای جهان اول است! به نحوی که تا یک فرد بتواند به درستی تمامی روابط حاکم و عکس العمل های مناسب را یاد بگیرد، تقریباً به مرحله سالمندی رسیده است. فارغ از تمامی این مباحث هر فردی یکسری تجربیات جالبی دارد. اگر فردی بتواند تجربیات خوب(خوب به معنای تجربیات دارای درس و نتیجه مناسب است) را در دفتری نوشته و آنها را مرور کند شاید باعث شود که مجدداً آن اشتباهات را تکرار نکند. من هم تصمیم گرفتم منبعد هم به خاطر خودم و هم برای استفاده شما تجربیات مفیدم را اینجا بنویسم.
درس اول: در برخورد با افراد قبل از سنجش کامل ظرفیتشون، رو(به روشون نخندید) ندید!
درس دوم: در برخورد با افراد بیشتر به پست سازمانی و نقش اجتماعی آنها اهمیت دهید نه به مدرک و سواد و...(یعنی طبق درجه ی اجتماعی و سازمانی با اونها مراوده و رفتار بکنید) / البته این مورد ندرتاً استثناء داره
درس سوم: وقتی با یکی خیلی صمیمی شدین مشتتون رو کامل واسش باز نکنین(یعنی همه رازهاتون رو نگین بهش) چون ممکنه روزی بشه دشمن درجه یکتون(احتمال تبدیل شدن دوست صمیمی به دشمن خونیتون زیاده!!!)
