همچنان...

یک رمضان دیگر هم تمام شد. روال همین است... سالها پشت سر هم می گذرند و به اصطلاح عمر ما است که مثل برق و باد می گذرند.سئوالی که هنوز بی جواب مانده و سالهاست که بی جواب است این موضوع بوده که چرا مبانی و آموزه های مذهبی نتوانسته به قدری که انتظار می رفته ما و رفتار ما را اصلاح کند؟! چرا ما هنوز هم اندرخم یک کوچه ایم؟! و متاسفانه هر روز هم بدتر می شویم! در سلسله پستهای قبلی به نکات مهمی اشاره کردم و گفتم که مجموعه ای از عوامل مختلف باعث و بانی این شکست در اصلاح فرد و اجتماعی است، از عوامل فردی گرفته تا عوامل اجتماعی. و به نظر من نقطه عطف این موضوع عدم وجود یک اراده ی محکم می باشد. چرا که شاید آموزه های دینی لازم باشد ولی کافی نخواهد بود...

وضعیت آخر

از قدیم گفتن: آدم عاقل از یک سوراخ دوبار گزیده نمیشه.

متاسفانه ما ایرانی ها درس عبرت نمیگیریم. و باز هم از قدیم گفتن عقل که نباشه بدن در عذابه!

به قدری هم اوضاع پیچیده شده که امید به بهبودی دیگر یافت می نشود.

آیا وضعیت آخر نرسیده؟! زمان وضعیت آخر نشده؟!