انتخاب

انتخاب را شاید بتوان مهمترین رکن زندگی بشر نامید. انتخاب دوست، انتخاب رشته تحصیلی، انتخاب شغل، انتخاب همسر، انتخاب محل زندگی و... یا انتخاب رئیس جمهور... انتخاب را میتوان برگ برنده یا برگ بازنده هر کسی نامید چنانچه در برخی موارد فقط یکبار می توان انتخاب کرد و حاصل این انتخاب می تواند سالها با فرد باشد و بر روی تمام جوانب زندگی شخص تاثیر گذارد. حال ضمن فاکتور گرفتن از چالش ها یا سئوالات با جواب و بدون جواب پیرامون چرایی انتخاب و نقدهای وارده یا غیروارده به پروسه انتخاب نامزدها و سایر موارد باید از خود بپرسیم فرد منتخب تا حدی می تواند تصمیمات کلان گرفته و اجرا نماید. بحث پیرامون نوع دولتها یا حکومتها بسیار است. حزب ها و جناح های سیاسی صرف نظر از نوع و کارکرد آنها در هر کشور و حکومتی، الان در برهه کنونی شاید دیگر ظرفیت پاسخگویی به سلایق حتی درون حزبی خود را ندارند. بدینصورت شاید گفت مرگ و زوال حزب ها در دنیا فرا رسیده است. چنانچه عقل سلیم حکم می کند منافع اجتماعی و کلان باید خیلی بیشتر از منافع شخصی و حزبی کارکرد داشته باشد. اما متاسفانه  بایستی این نکته ظریف اما کلفت را مد نظر قرار داد که علیرغم تمامی ادعاهای ما، همچنان جهان سومی هستیم و تمامی کارکردها و معادلات زندگی شخصی و کاری و برخوردها و تعاملات اجتماعی مردم ما بر اساس زیرساخت ها و اموزه های جهان سومی عمدتاً حاکم بر ما، شکل می گیرد.