جهان چندمی؟

امروز 19 ژانویه 2023 مصادف با 29 دی 1401 است. جهان ما بیار پیشرفت کرده و روزی نیست که حداقل یک خبر با اهمیت بالا در مورد تکنولوژی و کشفیات جدید نشنویم. علم به حدی پیشرفت کرده که ناسا ربات پیشرفته خود را میلیونها کیلومتر دورتر در مریخ فرود می آورد و با ارسال سیگنال به آن هر کاری را که بخواهد انجام می دهد. یا می تواند هلیکوپتر یا همان کوآدکوپترش را از اینجا بر فراز مریخ به پرواز در بیاورد. آری علم بشر به حدی پیشرفت کرده است که تلسکوپی فوق پیشرفته را به میلیونها کیلومتر دورتر ارسال می کنیم و شروع به عکسبرداری توسط آن از کهکشانهای بسیار دور میکنیم. البته منظور از میکنیم، ناسا می کند. همانطور که مشخص و مبرهن است پیشرفت علمی و اجتماعی غرب عمدتاً به واسطه کنار گذاشتن افکار و ایده های مزاحم در هر موضوعی بوده است. آنها چند صد سال قبل به این نتیجه رسیدند که موانع از هر جنسی که باشند باید کنار گذاشته شوند. این نوع شیوه و دستور کار در هر موضوعی فرق می کند. مثلاً آنها اگر بخواهند در مورد موضوع دین کاوش کنند و هدفشان مثلاً پیشرفت دین و بهبود بخشیدن به وضعیت دینی مردم و جوانانشان باشد هر مانع و عاملی را از تحقیق خود حذف می کنند. به بیان ساده در هر کاری و در هر مرحله ای عوامل مخدوش کننده را حذف می کنند تا هر چه سریعتر و با کمترین هزیته اضافی به هدف خود برسند. مثلاً در مورد جذب و استخدام دانشمند یا استاد دانشگاه به دین و مذهب و رنگ پوست و قیافه و موارد مشابه هیچ امتیازی نمی دهند و برای موضوع مذکور فقط توانایی ها و تخصص های مرتبط به موضوع را از فرد جویا می شوند. این موضوع و موارد مشابه در مدیریت اصولی و در عصر حاضر در عین پیچیدگی، سادگی های خودش را دارد، اما باعث تعجب است از برخی از ما که با دیدن این همه هنر مدیریت از مدیران موفق در سطح جهان چرا هنوز حتی اراده ای به تغییر و تحول نداریم. بدیهی است قبول یک اشتباه اولین قدم در رفع آن است. دومین قدم اراده برای تغییر می باشد که متاسفانه هیچکدام از دو مورد در ما وجود ندارد. براستی ما جهان چندومی هستیم؟؟؟

ننوشته ها را بخوان تو...

دیگه حوصله ای نیست

اصلا نیست

واقعا اینسری دیگه حوصله ای نیست

سکوت

اشک و آه

همه برای ما

و هیچ برای ما

دیگه مهربونی نیست

گل هم نیست

خنده نیست

حس زندگی نیست

و دیگر حس نوشتن هم نیست

ننوشته ها را بخوان تو...

و من خاموشم

گاهی تنهایی

هیچ چیزی اثر نمیکند

مگر تنهایی، مگر سکوت

و شاید مرگ

برای من از زندگی نگو

من سالهاست که زندگی میکنم تنهایی را

برای من از سکوت بگو

سکوتی بی انتها

برای من از آزادی بگو

آزادی ابدی

آری، میخواهم آزادی را زندگی کنم

می خواهم از سکوت به خود بگویم

و تو آن سکوت بی انتهایی

و دیگر هیچ وقت سخن نخواهی گفت

و تو خود منی

و من خاموشم

بعد از مدتها

بعد از مدتها اومدم تا بگم منبعد در کل کشور پنجشنبه ها تعطیل شد.

میبینین براحتی میشه کاری رو سریع انجام داد و برعکس براحتی میشه کاری رو رو انجام نداد.

در کل دلخوش به این مقدار هم نباشید. خدا رو چه دیدی شاید چهارشنبه ها هم تعطیل شد.

درگذشت ابتهاج

امروز شاعر ارغوانی درگذشت. شاعری که صدای ارغوان را می شنید و با او صحبت می کرد. او کسی بود که مثل خیلی از شاعران و افراد نخبه ی دیگر در سکوت زیست و در سکوتی وسیع تر رفت. ابتهاج شاعری بود از جنس غم و تنهایی. او انسانی بود از دنیایی دیگر. ابتهاج هم شاعر بود و هم فیلسوف. او عاشق بود و تنها. اما عشق او شاید متفاوت ترین معنی از عشق را داشت. از انتظار گفت برای غم و از عشق گفت برای انتظار. او الان نیست و یادش اینجاست. و شعر اش اینجاست. یاد سهراب می افتم که گفت "آدم اینجا تنهاست و در این تنهایی سایه نارونی تا ابدیت باقیست"

آری ابتهاج هم رفت. او هم به ناکجا رفت. جایی که هیچ کسی نمی داند و نمی داند.