تحولات افغانستان روندی تکمیل کننده برای نقشه راه خاورمیانه

در سیاست باید تحولات را نه بصورت جدا، بلکه باید با تحولات دیگر و در دراز مدت تحلیل و بررسی کرد. رویدادهای افغانستان را نیز باید در امتداد نقشه راه خاورمیانه دید. نقشه ی راه ی که سیاستمداران حاکم بر آمریکا، انگلیس، فرانسه و برخی کشورها(بخوانید روسیه و چین) با همکاری چشم بسته ی عده ای از دولت های منطقه ترسیم کرده اند. (البته روسیه و چین نقشه ی راه متفاوتی برای منطقه دارند). خاورمیانه به خاطر علتهای مختلف منجمله اهمیت استراتژیک جغرافیایی و همینطور سیاسی و نیز ذخایر عظیم انرژی از دیرباز مورد توجه خاص دولتهای پر قدردت بوده و هست. متاسفانه علیرغم تحولات چند دهه ی اخیر در دکترین سیاسی کشورهای منطقه هنوز هم شاهد بازی و فریب خوردن سیاسی دولتهای منطقه از کشورهای ابرقدرت جهانی هستیم! از یک طرف کشورهای غربی و از سوی دیگر کشورهای قدرت طلب شرق. به نظر می رسد تنها راه برون رفت از این استعمار قدیمی و پرقدرت شرق و غرب بر خاورمیانه بایستی یک سندیکا و اتحادیه ی فرا ملیتی و فرا مذهبی در بین کشورهای منطقه شکل بگیرد. نیز کاملاً عیان است تا زمانی که نقش مذهب و دین حداقل در سیاست فرا جغرافیایی کشورها به صفر نرسد این آرزو محقق نخواهد شد. چنانچه همین تحولات در درون کشورها نیز محقق نخواهد شد مگر با ترسیم مختصات جدید در مرز بین دین و مذهب و اقلیت و موارد مشابه در داخل مرزهای یک کشور. آنچه مسلم است بازی کشورهایی مثل آمریکا و روسیه و همچنین کشورهایی مثل چین و انگلیس و فرانسه حتی آلمان در شطرنج جهانی خیلی فراتر و وسیع تر از آنچه که عوام(بخوانید بالای 95 درصد افراد در کشورهای منطقه) فکر می کنند می باشد. منتها ای کاش فقط غارت و چپاول ثروت کشورها بود. متاسفانه این کشورهای بی هویت، فرهنگ و تمدن کشورهای منطقه را نیز به غارت بردند. در گذشته های نه چندان دور تمدنهای بسیار غنی در خاور میانه شکل گرفتند بودند و در سالهای بعد از آن نیز ادامه داشته و پربارتر نیز شده بودند. انواع نخبه های علوم مختلف، انواع شاعران و فیلسوفان و خلاصه از هر علمی تعداد نخبه و افراد دانشمند در تمدنهای خاورمیانه به وجود آمده بودند. اما صد افسوف که این سرطان بدخیم و نقشه ی شوم ی که گفته شد این بلا را بر سر کشورهای مذکور آورد. و الان به جایی رسیدیم که خودمان آثار باستانی خود را ویران میکنیم و از کار خوشحال هم هستیم. افسوس که چه تمدنهایی در خاورمیانه را با نقشه های شوم در طی سالیان از بین بردند. البته ناگفته نماند ایران در مسیر این شبیخون شاید مظلوم ترین کشور بود و شوربختانه انواع حملات وحشیانه را در طول تاریخ بر این خاک وارد ساخته و هر فرهنگ این کشور هر چه اندوخته بود را بر باد دادند.

بی عنوان

گاهی میخواهی چیزی نگویی، گاهی دوست داری نگاه هم نکنی، گاهی هم میخواهی اصلا نباشی. گاهی میخواهی حتی خودت هم نباشی تا رها شوی از بند خویش! میخواهی اما نمیشود! این خستگی و این حس را مدتی است که همیشه دارم. این بهانه های بی انتها و این حرف های بی عنوان همیشه بوده. اینقدر بی عنوان که سرشار از حرف است. مثل سکوتی که پر از فریاد. من یاد گرفته داد و فریاد در این ورطه فریاد بی ثمر است و سخن بی اثر. در این دیار نفرین شده هیچ کاری و هیچ تلاشی فایده ندارد. باید گذاشت و گذشت. باید رفت و دور شد. من میخواهم از خود دور شوم. برسم به دوردستهای غریبی. به آنجا که خود نیز نباشم. میخوام نباشم تا رها شوم از هستی. رها شوم از خویش. مگر سهم من از دنیا یک سکوت نیست؟ من سهمم را میخواهم. یک سکوت و یک رهایی. سکوتی بی انتها که رها شوم از خویش...

انتخاب افراد اصلح راهکار برون رفت از فلاکت اقتصادی و اخلاقی

الان دیگر تمامی کشورهای دنیا به این نتیجه مشخص و واضح رسیده اند که راهکار برون رفت از وضعیت بد در هر زمینه ای استفاده از افراد اصلح و کارآمد است. دیگر می توان گفت با وجود پیشرفت عقلی - اجتماعی نسل بشر در عصر حاضر پذیرفتن بهانه ای از کسی مبنی بر عدم اطلاع از این موضوع مهم و شفاف، به هیچ وجه مورد قبول نیست. پس هر کسی به غیر از این اصل مهم و شفاف عمل و اقدام کند یا مشکل عقلی دارد یا خائن به کشور خویش است. حال از آقای رئیسی انتظار می رود که در برهه ی حساس کنونی که دیگر فرصتی برای هیچ کسی باقی نمانده از این روش ساده و منطقی پیروی کرده و از افراد شایسته در پستهای مختلف و وزارتهای مختلف استفاده کند تا بلکه شاید مقداری از عقب ماندگی های موجود جبران شود. وضعیت زیست محیطی و مخصوصاً موضوع آب در ایران بسیار بحرانی است. سالهاست افراد بی کفایت و خائن به وطن مفت خورده و خوابیده اند تا وضعیتی که الان شاهد آن هستیم را دچار شویم. مگر نه اینکه ناسا در حدود 7 سال پیش هشدار داد ایران پس از 50 سال به بیابانی خشک و بی آب تبدیل خواهد شد! چرا این خائنان به وطن هیچ کاری نکردند؟! همین نماینده های بی عرضه ی مجلس چرا وزرای کشاورزی و منابع طبیعی و حتی خود رئیس جمهور بی کفایت را مورد بازخواست قرار ندادند؟! چرا ده ها سال است که الگوی کشت و کشاورزی افتضاح با روشهای کشت و زرع صدها سال قبل، دنبال می شود و کسی چیزی نمی گوید؟! عدم اجرای الگوهای آبخیزداری و آبخان داری و عدم توجه به فرسایش شدید خاک در ایران و امثال اینها که کم هم نیستند، ایران را در وضعیت بسیار اسفناکی قرار داده است.

بدرود

ثانیه ها می گذرند، دقایق تمام می شوند، روزها پشت سر هم می روند. من در خلوتی مبهم و در سکوتی بی انتها زندانی هستم. می گویند زمان یک توهم است پس زندگی هم باید یک رویا باشد. هر چه هست من به همه چیز شک دارم. حتی به خوشبختی. حتی نفس کشیدن. حال زمان آن رسیده تا به پایان سلام کنم. به زودی باید بدرود گفت زمان را...

انتخاب

انتخاب را شاید بتوان مهمترین رکن زندگی بشر نامید. انتخاب دوست، انتخاب رشته تحصیلی، انتخاب شغل، انتخاب همسر، انتخاب محل زندگی و... یا انتخاب رئیس جمهور... انتخاب را میتوان برگ برنده یا برگ بازنده هر کسی نامید چنانچه در برخی موارد فقط یکبار می توان انتخاب کرد و حاصل این انتخاب می تواند سالها با فرد باشد و بر روی تمام جوانب زندگی شخص تاثیر گذارد. حال ضمن فاکتور گرفتن از چالش ها یا سئوالات با جواب و بدون جواب پیرامون چرایی انتخاب و نقدهای وارده یا غیروارده به پروسه انتخاب نامزدها و سایر موارد باید از خود بپرسیم فرد منتخب تا حدی می تواند تصمیمات کلان گرفته و اجرا نماید. بحث پیرامون نوع دولتها یا حکومتها بسیار است. حزب ها و جناح های سیاسی صرف نظر از نوع و کارکرد آنها در هر کشور و حکومتی، الان در برهه کنونی شاید دیگر ظرفیت پاسخگویی به سلایق حتی درون حزبی خود را ندارند. بدینصورت شاید گفت مرگ و زوال حزب ها در دنیا فرا رسیده است. چنانچه عقل سلیم حکم می کند منافع اجتماعی و کلان باید خیلی بیشتر از منافع شخصی و حزبی کارکرد داشته باشد. اما متاسفانه  بایستی این نکته ظریف اما کلفت را مد نظر قرار داد که علیرغم تمامی ادعاهای ما، همچنان جهان سومی هستیم و تمامی کارکردها و معادلات زندگی شخصی و کاری و برخوردها و تعاملات اجتماعی مردم ما بر اساس زیرساخت ها و اموزه های جهان سومی عمدتاً حاکم بر ما، شکل می گیرد.